Sav besmisao iračko-iranskog rata, odmazde zapadne koalicije, američke okupacije i građanskog rata koji je usledio prelama se u potresnoj priči Sinana Antuna „Bagdadsko pričešće“. Kroz svakodnevni život jedne iračke hrišćanske porodice, događaji u romanu odigravaju se u jednom danu – u Bagdadu, 31. oktobra 2010. kada je u bombaškom napadu stradala katedrala Gospe od Spasa i odnela mnoge živote vernika koji su se u njoj zatekli.
Pisac „Bagdadskog pričešća“ otkriva nam mnoge nepoznanice o sudbini brojnih etnokonfesionalnih grupacija hrišćana koje vekovima nastanjuju Srednji istok, a kojima pripadaju i poznati pisci poput Halila Džubrana, Mihaila Nuajme, Emila Habibija i samog Sinana Antuna. Ove drevne hrišćanske zajednice, kako primećuje i prevodilac u pogovoru, „očuvale su svoju neobičnu narodnost“, a njihovi savremeni izazovi i protivrečnosti ogledaju se u ovom romanu kroz odnos dvoje glavnih junaka – starog Jusefa, pripadnika odlazeće generacije koja je u Iraku doživela i srećne godine, i njegove rođake Mahe, mlade studentkinje i pripadnice novog naraštaja koja usled tragičnih ratova, narastajućeg terorizma i pogubnog zapadnjačkog uplitanja vidi smisao svog života u napuštanju domovine svojih predaka.
U nenadmašnom prevodu Srpka Leštarića sa arapskog jezika, svet iračkih hrišćana u današnjim nesrećnim vremenima približava i srpskom čitaocu paradokse i tragediju arapskog sveta uopšte.
Sinan Antun (1967) irački je romansijer i prevodilac (prevodi poeziju Čarlsa Simića na arapski), vanredni profesor na Njujorškom univerzitetu. Rođen je i odrastao u Bagdadu gde je završio studije anglistike. Iselio se u SAD 1991, doktorirao na Harvardu 2006. Već prva dva njegova romana prevedena su na više jezika, pri čemu je drugi bio na široj listi za Independent International Fiction Prize 2014, iste godine dobio nagradu Best Arab American Book Award, a i četvrti je ušao u širi izbor za arapski Buker 2017.