Sto godina samoće je najpoznatiji roman kolumbijskog pisca, novinara, izdavača i političkog aktiviste Gabrijela Garsije Markesa. Roman, koji je prvi put objavljen 1967. godine, prikazuje sto godina istorije izmišljenog kolumbijskog grada Makonda i to kroz sedam generacija porodice Buendija.
Ovaj roman je, do sada, prodat u preko trideset miliona primeraka i preveden je na trideset i pet jezika. Bio je ključan za to da Marks dobije Nobelovu nagradu za književnost.
Zanimljivo je da je većina ostalih Markesovih knjiga dobila svoje filmske adaptacije, dok je roman Sto godina samoće, iako najpoznatiji, ostao uskraćen za „život“ na filmskoj traci.
Markes je, jednom prilikom, naveo i razlog zbog čega nikada nije dopustio da se na osnovu ovog romana snimi film.
„Oni bi izabrali nekoga kao što je Robert Redford“, objasnio je Markes. „A većina nas nema rođake koji izgledaju kao Robert Redford.“
