„Zadah tela“ Živojina Pavlovića je kultni roman dvostrukog dobitnika Ninove nagrade.
Priča prati sudbinu polupismenog mašinovođe, silom prilika nomada, koji više nikome nije preterano zanimljiv i koji pravu životnu strast i kratak prekid svakodnevne patnje oseća još samo u trenucima potpunog predavanja surovom kafanskom delirijumu. Njegova standardna životna forma, „posao–porodica“, iznenada počinje da se menja, u pravcu potpunog raspada. Napušta dom i odlazi u drugi grad, gde u društvu pravih kafanskih veseljaka upoznaje novu ženu i nove probleme koji počinju da ga tište jednako kao i oni stari…
„Zadah tela“ je najčitaniji roman doajena srpske kinematografije, nosioca crnotalasne poetike i pisca nagrađivanog najznačajnijim književnim nagradama. Stvaralac koji „piše filmskom kamerom i snima pisaćom mašinom“ ispisao je žestoku priču o potrazi za uporištem, o čoveku razapetom između okova porodice i iluzije o slobodi, između tamnice predgrađa i sna o velikom svetu, između stvarnosti i želje da bude neko drugi. Priča ispunjena stradanjem i očajem, ali i sladostrašćem i sirovom životnom snagom koja se suprotstavlja iskušenjima egzistencije, postala je crni klasik s kraja XX veka, a njen opori dah neublaženom žestinom nastavlja da prodire i do čitalaca savremenog doba.
Prema motivima romana „Zadah tela“ 1983. godine snimljen je istoimeni film, koji je na filmskom festivalu u Puli osvojio tri Zlatne arene: za najbolji film, scenario i režiju.
